Al voor de tweede wereld oorlog ontstaat een grote behoefte aan een eigen kerkgebouw onder de gereformeerde bewoners uit de Bloemenbuurt en de Vogelwijk. Na de oorlog vindt er een groei plaats van de gemeente. De wens een eigen kerkgebouw te hebben, groeit ook.

 

Vinden in 1950 de kerkelijke bijeenkomsten nog plaats in de gymnastiekzaal van de school aan de Zonnebloemstraat, vanaf 1957 verhuist de gemeente naar de grotere aula van het Tweede Vrijzinnig-christelijk Lyceum aan de Goudsbloemlaan.

Ondertussen worden er plannen gemaakt een eigen kerkgebouw te realiseren. Men gaat op zoek naar bouwgrond. Het eerste stuk dat in aanmerking lijkt te komen, is de grond waar later de Hervormde Pauluskerk gebouwd zal worden. In die tijd zijn de twee kerken duidelijk nog niet samen op weg.

Uiteindelijk wordt een stuk grond aan de Daal en Bergselaan gereserveerd. De kerk krijgt toestemming een kerkgebouw neer te zetten met klokkentoren en "recht om klokken te luiden".

 

In 1955 krijgen drie architecten de opdracht een schetsontwerp voor een kerkgebouw te maken. De keuze valt op architectenbureau Pot-Keegstra uit Amsterdam. Dit bureau krijgt de opdracht het plan verder uit te werken.

 

In de loop van 1957 wordt duidelijk dat de kosten van het bouwplan de begroting ruim overschrijden. Na vele vergaderingen wordt besloten het hele proces opnieuw te beginnen. Uit 3 andere architectenbureau's worden uiteindelijk de samenwerkende architectenbureau's J. Cusell en A.H. Willems gekozen.

Aardige ontwikkeling is dat de heren architecten in hun bouwplan een combinatie hebben bedacht: Een kerkgebouw en een rusthuis als één bouwwerk. Dat wil zeggen: 2 gebouwen, tegelijk gebouwd en met elkaar verbonden door gangen die in elkaar overlopen.

 

Vanaf eind 1960 worden de plannen verder uitgewerkt, bestekklaar gemaakt en een bouwbedrijf uitgekozen: A.J. Boone. Uitgangspunt voor de keuze van het bouwbedrijf is de mogelijkheid in teamverband te kunnen samenwerken.

Belangrijk detail: De kerk heeft wel een luidvergunning maar geen geld voor een klokkentoren. Een klokkentoren is dus niet in het bouwplan opgenomen.

 

Op 6 april 1963 wordt door de wijkpredikant ds Rietveld de eerste paal de grond in geslagen.

Vanaf dat moment gaat de bouw snel. Ondertussen hebben bouwers en architecten bedacht dat een kerk zonder klok niet kan. In het geheim geven zij torenontwerper H. Krijger opdracht een toren te ontwerpen.

 

In de nacht van 13 op 14 oktober 1965 wordt in het geheim de toren met de twee mooie luidklokken op een voetstuk naast het kerkgebouw geplaatst. Terwijl binnen het orgel speelt en buiten politieagenten het verkeer regelen, kijken buurtbewoners die wakker werden van het lawaai, toe.

 

Op donderdag 14 oktober 1965 vindt de inauguratie plaats. De kerkzaal met haar 600 zitplaatsen is klaar voor gebruik. Het kerkgebouw is multifunctioneel en heeft onder de kerkzaal een zalencomplex met vele mogelijkheden. Het gebouw is met gangen en toegangsdeuren verbonden met verzorgingshuis Uitzicht. Nutsvoorzieningen worden gezamenlijk geregeld en alle kamers in Uitzicht hebben via een radio contact met de kerk.

 

Op zondagochtend 17 oktober zit de kerkzaal bomvol voor de eerste zondagse viering. De Opstandingskerk behoort dan tot de Gereformeerde kerk van Den Haag - west.

 

De Opstandingskerk, zoals de Bergkerk eerst heette, is het 20ste gereformeerde kerkgebouw dat in Den Haag in gebruik is genomen. Bovendien is het de negende gereformeerde kerk die na de tweede wereld oorlog is gebouwd.